Vier Seizoenen Westerwolde
Bewust en vrij leven
Even voorstellen…
Hoi, leuk dat je komt kijken op mijn blog. Mijn naam is Alieke. Ik ben getrouwd met de liefde van mijn leven, moeder van 3 kinderen, christen en woon in het wondermooie Westerwolde. Een prachtig, bosrijk gebied in het noordoosten van Nederland. Vooral het bosrijke karakter, maakt dat ik me helemaal thuis voel in ‘mijn Westerwolde’.
In een bos beleef je de seizoenen veel bewuster. Vandaar ook de titel van mijn blog. Een maand geleden genoten we nog van de schaduw van de bomen, omdat het zo heet was. Vandaag liepen we tot onze enkels door de bladeren. Onze hond werd weer helemaal pup van al die geuren. En aan het eind van de wandeling zaten zowel de laarzen, de kleren als de haren van de kinders vol met zand, takjes en stukjes blad. Zoals het hoort na een herfstwandeling.
Al vanaf dat ik een klein meisje was, heb ik een zwak voor bossen. Geboren en getogen in het mooie Westerwolde heb ik altijd bos binnen loopafstand gehad. Maar als je altijd verwend bent met zoveel moois, wordt het eigenlijk vanzelfsprekend. Er waren zes jaren studeren voor nodig om te beseffen dat ik toch wel in een uniek stukje Nederland ben opgegroeid. En na 13 jaar ben ik dan eindelijk weer terug op vertrouwde grond.
Dacht ik vroeger nog dat ik ooit ergens in het midden van het land zou gaan wonen, nu wil ik er niet meer aan denken dat ik hier weg zou moeten. Mooie omgeving, mooie mensen, mooi plekje waar ik met mijn gezin mag wonen en veel familie binnen een straal van 50 km. Wat een zegeningen!
Drie jaar geleden zijn we verhuisd van een vrijstaand, van alle gemakken voorzien huis in een dorp naar een oud boerderijtje. Dat boerderijtje staat buiten het dorp, er moet nog een heleboel aan gebeuren, maar er zit een mooi stuk grond bij. Dat was ook gelijk de reden dat we wilden verhuizen. Onze ambities waren groter dan de tuin die we hadden.
En nu we een grote tuin hebben, lijken al die ambities van ‘toen we nog in het dorp woonden’ wel uit een vorig leven. Dat klinkt misschien wel wat overdreven en dat is het denk ik ook wel, maar feit is dat ons leven totaal is veranderd. Misschien zijn we ook vooral zelf veranderd. Of misschien zijn we door al die veranderingen anders over dingen gaan denken. Misschien is het trouwens ook wel gewoon omdat de dingen die we toen zo graag wilden, nu al een vast onderdeel van ons leven zijn.
Vroeger, en nu nog trouwens, keek ik op naar mensen die een eigen koers voeren. Personen die zich niet laten leiden door wat ‘men’ doet, maar die zelf nadenken over waarom ze de dingen doen zoals ze die doen en daar hun leven naar inrichten. Tot ik me realiseerde dat ik zelf op zo’n persoon begin te lijken.
Niet dat ik nou zo’n geweldig persoon ben en precies weet hoe het moet. Integendeel. Maar ik merk wel dat ik niet meer bang ben om mijn eigen keuzes te maken ook al vindt mijn omgeving die vreemd. En juist de plek waar we nu wonen, daagt mij elke dag weer uit om bewuster te leven. Waarom doe ik wat ik doe? Voor wie doe ik dat? Voor mezelf, mij gezin, voor ‘men’, of voor mijn Heer..?
Elke dag mag ik weer leren. Leren leven met en voor mijn Heer. De Schepper van al die geweldige dingen die ik hier beleven en ervaren mag. En ik neem je graag mee in deze reis.
Vier Seizoenen Westerwolde 