Vier Seizoenen Westerwolde
Bewust en vrij leven
Waar waren we gebleven…
Na een week in de spaarstand te hebben gestaan, werd ik afgelopen week langzaamaan wakker en ontdekte dat de vlierstruiken volop in bloei staan! Ik ontdekte dat de tuin niet bepaald in de spaarstand heeft gestaan. En ik ontdekte dat er mieren, heel veel mieren, liepen in de slaapkamers van de kinderen!
En dus… maakte ik een weckketel vol vlierbloesemsiroop.
Daarvoor gebruik ik dit recept. Heerlijk voor als het warm weer is. We drinken als gezin iedere zomer liters vlierbloesemsiroop. Zelf drink ik het alleen als het heel warm is. Flink verdund en met een ijsklontje erin komt de lychee-achtige smaak goed tot z’n recht. Voor de rest drink ik liever gewoon kraanwater.
De kippen kregen iedere dag een traktatie in de vorm van doorgeschoten spinazie en als ruil kregen wij een eerste kippenei! Het is nog wel een klein ei, maar met een diep donker eigeel en een heerlijke, bijna romige smaak! Dat komt waarschijnlijk van al die slakken die ze te eten hebben gekregen. We gaan ervan uit dat ze naar verloop van tijd grotere eieren gaan leggen. Twee van de zes hennen zijn nu aan de leg. Dat is al elke dag een vers eitje. Nog even en ik hoef geen eieren meer te kopen!
Verder heb ik besloten dit jaar een deel van de spinazie te laten zaden. Niet omdat spinaziezaad zo duur is, maar omdat ik nieuwsgierig ben hoe spinazie bloeit. Een kleine moeite om het dan uit te laten groeien tot zaad.
En ja, daar komt ie weer, de lofzang op compost. Wat ben ik blij met mijn compost tuintje! Ik heb ruim een week geen aandacht aan mijn tuin besteed, behalve dan de planten in de kas water geven. Twee jaar geleden had ik dat moeten bekopen met groentebedden vol onkruid. Dit jaar gaan we gewoon verder waar we gebleven waren, met uitzondering van de spinazie dan…
En ik heb mieren opgezogen tot ik geen mier meer kon zien. Vervolgens heb ik alle verdachte openingen geblokkeerd met een laag baking soda. Tot nu toe heb ik nog geen mieren weer in huis gezien. Ik heb goede hoop dat ik gewonnen heb. Yeah!!
Terwijl ik deze post aan het typen ben, zie ik de mussen als herfstblaadjes uit de struiken dwarrelen. De jongen krijgen vliegles. Ieder jaar een prachtig gezicht. Dat er zo nu en dan één tegen het raam vliegt is dan weer niet zo leuk, maar tot nu toe is er nog geen mus blijven liggen. Heel soms staat er zelfs een nieuwsgierig mussenjong op de raamdorpel door het glas naar binnen te kijken. De ramen dus niet te ver open laten staan.
Wat is het toch heerlijk om weer gewoon je normale dingen te mogen doen. Ik heb er in ieder geval extra van genoten deze week.
Vier Seizoenen Westerwolde 