Over kevers en larven

Tijdens één van mijn dagelijkse rondes door de moestuin op zoek naar coloradokevers, slakken en ander gespuis viel mij iets op bij de aardappelen.
Een bepaald soort larve die mij vaag bekend voorkwam, maar waarvan ik niet kon zeggen of ik er nou blij mee moest zijn of niet.

Na er eerst een stuk of vijf in mijn ‘dood-aan-de-coloradokever’-potje te hebben gestopt, zat het me toch niet lekker en heb ik het internet maar eens om raad gevraagd. Daarna ben ik zo snel mogelijk terug gegaan om de larven weer te bevrijden.

Wat bleek? Het zijn lieveheersbeestje larven. Die kunnen we heel goed gebruiken!

Al heel vaak heb ik me afgevraagd hoe dit beestje aan z’n naam is gekomen, en opeens wist ik het. Omdat ze als een geschenk uit de hemel zijn.
Man, wat doen de bladluizen het goed dit jaar, in allerlei kleuren en maten! Zoveel, en op zoveel planten, dat ik er niet eens aan begonnen ben om ze te bestrijden. Onbegonnen werk.

Het dwong me tegelijk om te kijken hoe de natuur dit zelf oplost, want overal in de tuin kwam ik de lieveheersbeestje larven tegen, zelfs op de uien! Met zoveel lieveheersbeestjes -kevers en larven- gaan we het gevecht tegen de bladluizen wel winnen, denk ik.
De planten hebben wel wat schade opgelopen, maar niet zoveel dat ze er niet overheen kunnen groeien.

Misschien dat ik deze aanpak ooit ook aandurf met betrekking tot de coloradokevers en –larven. We hebben namelijk al geregeld koperrode loopkevers in huis en tuin aangetroffen. Deze kevers schijnen coloradokever larven te eten, tot 9 stuks per dag!
Dus elk exemplaar wordt met groot eerbetoon naar de aardappels getransporteerd.

Daarbij schijnen lieveheersbeestje-larven ook coloradokever eitjes te eten. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom ze op de aardappels zitten. Vanwege de eitjes, ik heb namelijk nog nooit luis op een aardappelplant aangetroffen.

Misschien zijn de loopkevers en lieveheersbeestjes wel de reden dat we zo weinig coloradokevers en larven hebben dit jaar, en vorig jaar trouwens ook al. Als die coloradokevers niet zo verschrikkelijk vraatlustig waren, zou ik het erop wagen.

Toch blijf ik de aardappelplanten vooralsnog gewoon controleren en verlossen van die monsters. Maar met de hulp van lieveheersbeestje en loopkever wordt het in ieder geval al een stuk gemakkelijker!

Wat mij betreft weer een punt voor ecologisch tuinieren!

En wie weet, misschien zet ik in de toekomst nog eens een aardappelexperiment op…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: