Bewust en vrij leven
Daar zijn ze dan! Onze nieuwe medewerkers, die tegen kost en inwoning voor ons een deel van het weiland zullen omtoveren in moestuin. De varkens!
Afgelopen zaterdag hebben we ze opgehaald bij Long Snout Pork in Oldekerk. 3 biggen in totaal. Het zijn Tamworth varkens. Dat is een vrij zeldzaam (kwetsbaar om precies te zijn) Engels ras. Ze stammen vermoedelijk af van het Europese wilde varken. In tegenstelling tot veel andere Europese (industrie-)varkensrassen is bij het Tamworth varken geen Chinees varken ingekruist, waardoor dit ras nog eigenschappen van het Europese wilde varken heeft.
Zo is het een sterk ras dat, mede door hun vacht, goed bestand is tegen kou en warmte. Een echt buitenvarken dus.
Ze zijn ook weinig gevoelig voor ziektes.
In vergelijking met industrievarkens groeien de biggen van dit ras langzaam. Waar industrievarkens in ongeveer acht maanden op gewicht zijn, duurt dat bij Tamworth varkens zeker een keer zo lang, gemiddeld rond de achttien maanden. Dat is ook gelijk de reden waarom Tamworth varkens uit de gratie zijn geraakt en bijna uitgestorven waren. Rassen waar het Chinese varken ingekruist is, groeien sneller en zijn daarom interessanter voor de vleesindustrie.
Wij zochten echter een gezond varkensras dat niet afhankelijk is van antibiotica. Een ras dat jaarrond buiten kan en wil zijn. En een ras dat aan het eind van de rit een stukje vlees oplevert dat meerwaarde heeft ten opzichte van het varkensvlees uit de supermarkt. Omdat dit ras langzamer groeit en volop buitenlucht, zonlicht en beweging krijgt, is het vlees rood van kleur en mooi doorregen.
Een andere, belangrijke reden dat wij voor dit ras hebben gekozen, is dat Tamworth varkens heel sociaal zijn. Naar elkaar toe, maar ook naar mensen toe. En dat hebben we al goed gemerkt!
Als ze je zien aankomen, staan ze je al knorrend op te wachten. Niet alleen voor voer, maar ook voor aandacht en om flink geaaid te worden. Vinden ze heerlijk! Dan knorren ze nog harder!
In tegenstelling tot andere varkensrassen kun je gewoon bij hen in de ren lopen, zonder bang te hoeven zijn dat je aangevallen wordt, ook later als ze ouder zijn. Gezien het aantal mensen dat wij op het erf krijgen, was dat voor ons misschien wel doorslaggevend om voor het Tamworth varken te gaan.
En daarnaast wordt je gewoon vrolijk als je ze op hun hoge pootjes door de weide ziet rennen.
Volgende week gaan de kippen bij hen in. Die staan nu in een eigen ren pal naast die van de biggen, zodat ze alvast aan elkaar kunnen wennen. De biggen hebben niet hoeven wennen aan kippen, die kennen ze al van hun oude adres. De kippen daarentegen weten volgens mij nog niet echt wat ze met hun nieuwe buren aan moeten. Vooral de haan staat geregeld stoer te doen naar de indringers aan de andere kant van het gaas.
Ben benieuwd of hij dat nog durft als het net tussen hen in verwijderd wordt. Haha! We gaan het zien..