Vier Seizoenen Westerwolde
Bewust en vrij leven
Dood en leven op het erf
Als je dieren houdt, huisdieren, erfdieren of vee, word je onvermijdelijk geconfronteerd met leven en dood. Zo liepen er afgelopen week veertien kippenkuikens uit bij ons. Zes van onze eigen kippen, niet raszuiver dus, twee raszuivere Amrockkuikens en zes Araucanakuikens. Zo schattig!
We hopen dat er deze keer wat meer hennen bij zitten dan de vorige keer. Vooral Araucana hennen zijn gewenst! Araucana hennen leggen groen/blauwe eieren. Met de andere hennen erbij hebben we volgend jaar kippen en eieren in allerlei kleuren. Ik hou van diversiteit!
Afgelopen dinsdag zouden de eerste kalkoenkuikens uitlopen. Dat is echter heel anders gelopen dan verwacht, helaas…
In de nacht nadat de eerste kippenkuikens uitgelopen waren, zijn onze kalkoenen aangevallen door een vos. Eén hen, natuurlijk de mooiste, is meegenomen en opgegeten. De resten vonden we terug in de sloot voor het weiland. Drie anderen, waaronder de haan, lagen dood verspreid in de ren. Eén hen zat in shock naast het broednest. Toen we er achter kwamen wat er gebeurd was, waren de eieren helaas al koud. We hebben er wel nog een opengemaakt om te kijken of er niet nog een hele kleine kans was om ze te redden, maar het kuiken was al dood. Je kon zien dat het nog maar een paar dagen nodig had om uit het ei te komen. Ontzettend balen!!
We hebben met z’n allen verslagen (en de kinderen brullend) bij de chaos gestaan, tot we dus de overgebleven hen in het oog kregen. Man, wat is ze toegetakeld!
Op haar lijf heeft ze bijna geen veren meer, alleen nog op de borst. Op de foto zie je dat niet zo goed, omdat haar vleugels haar lijf bedekken. Verder heeft ze een wond op de rug en haar linkerpoot is gekneusd. Ze zag er echter wel alert uit. Snel hebben we het quarantainehok in orde gemaakt en haar er voorzichtig ingezet.. Daar liet ze zich in een hoek neerzakken en hebben wij haar verder met rust gelaten.
De volgende dag heeft Berend haar aan het eten en drinken gekregen. En nu, ruim een week later, loopt ze weer voorzichtig buiten. Ze heeft nog wel flink last van haar poot, maar ze gebruikt hem wel. Het lijkt er op dat ze er weer bovenop zal komen, al zal het waarschijnlijk nog wel een tijd duren voor al haar veren weer aangegroeid zijn.
Zonder haar veren, kunnen we ook niet meer zien wie het is, alleen dat het een van de Bronze kalkoenen is. We hebben haar daarom omgedoopt tot Victoria, overwinnaar.
Tijd voor ons om na te gaan denken hoe we voorkomen dat dit in de toekomst opnieuw gebeurt. En wat we gaan doen als Victoria weer op een kalkoen lijkt. In het wild leven kalkoenen in groepen, vandaar dat we graag willen dat Victoria niet alleen blijft. Nemen we nieuwe kuikens of een jonge haan?
Voordat het zover is, moet wel eerst de voorjaardrukte met kuikens en tuin voorbij zijn, zodat we al onze aandacht op de nieuwe kalkoenen kunnen richten.
Vier Seizoenen Westerwolde 
Arme Victoria. Gelukkig bracht ze het er levend vanaf. Ik hoop dat het snel beter met haar gaat.
LikeLike
Het gaat gelukkig iedere dag een beetje beter. Ze trilt niet meer met haar poot en gisteren maakte ze weer normale kalkoengeluiden. Luid en duidelijk. Vooral luid! Alleen klinkt het nu nog mooier dan eerder.
LikeLike