Vier Seizoenen Westerwolde
Bewust en vrij leven
Even een update
We zitten nog volop in de voorjaarsdrukte. Het lukt me daarom ook niet om iedere week een blog te schrijven. Maar nu de kinderen weer twee dagen per week naar school gaan, wil ik toch proberen om in ieder geval weer één keer per week te schrijven. En we beginnen gelijk maar eens met een update hoe de zaken ervoor staan bij ons. Er is namelijk veel gebeurd in de afgelopen weken.
Allereerst waren we, net als de meeste andere gezinnen, met z’n allen thuis. ’s Ochtends speelden de kinderen en ik samen schooltje en ’s middags waren we met z’n allen buiten. Berend bezig met allerlei projecten. Zelf heb ik veel aan de tuin gewerkt. En de kinderen hebben heel veel buiten gespeeld. Af en toe waaien ze dan langs voor een knuffel, om te ‘helpen’ of om een nieuw ontdekt beestje te laten zien. Als Berend en ik de naam van het beestje niet weten, word de natuurgids erbij gehaald en als het beestje daar ook niet instaat, moet internet redding bieden. Zo hebben de kinderen (en wij ook) al heel wat nieuwe namen geleerd.
Doodgraver, bootsman, poppenrover, ringelrups, oranjetip… In haar enthousiasme dat ze nu een vlinder bij naam kent, noemt de jongste een koolwitje nu wittipje en een citroentje, geeltipje. Grote broer en zus steunen haar hierin volledig, ook al weten ze beter. Grote kans dus dat die namen nog heel wat jaren blijven hangen.
Berend heeft een nieuw kippenhok gebouwd waar over een maand alle kippen samen in komen. Ook heeft hij een nieuwe ruimte gevormd in de schuur. Die ruimte willen we in de toekomst gebruiken voor workshops en cursussen. Of we gebruiken het als inmaakruimte.
En we hebben de verbouwing van het huis eindelijk weer opgepakt. Dat heeft een paar jaar stilgelegen, omdat we niet precies wisten hoe we het voorhuis wilden vormgeven. Nu hebben we dan eindelijk helder wat we met het voorhuis willen en gaan we er met frisse moed tegenaan! Het heerlijke weer helpt daar natuurlijk ook flink aan mee, want wat een super weer hebben we gehad! Zelfs de kuikens van een week oud hebben al een paar dagen buiten kunnen lopen, omdat het zulk mooi weer was.
De kinderen hebben de verantwoordelijkheid voor de ‘tussen tafellaken en servet’ -kippen gekregen. Het zijn geen kuikens meer, maar ook nog geen echte kippen. Puberkippen, zeg maar. De twee hennen zitten tegen de leg aan en de bijbehorende haan is al goed aan het oefenen op zijn kraai. Helaas voor hem klinkt het nog steeds meer op een feesttoeter dan op kukeleku.
De andere kuikens die bij hen in het hok zitten, zijn drie weken jonger. Het zal dus waarschijnlijk niet lang meer duren tot de hanen beginnen te vechten. We gaan het zien. Tot nu toe is alles nog rustig. Als het zover is, gaan de overtollige hanen in de diepvries en verenigen we de overgebleven haan en hennen met de oude hennen.
De oude haan gaan ook in de diepvries. Hij blijft ons om de zoveel tijd aanvallen. Dan vangen we hem, houden hem een tijdje vast, waarna het ongeveer een week goed gaat. Vervolgens begint het weer van voren af aan. Hij is goed in wat hij moet doen, zijn hennen beschermen. Alleen zijn de kinderen erg bang voor hem, omdat ze ook al een paar keer aangevallen zijn. We hopen dus dat er een lievere haan bij de nieuwe lichting zit. Tot dusver zijn ze allemaal nog lief voor de kinderen. Hopen dat dat zo blijft.
Kalkoen Victoria doet het elke dag een stukje beter. Ze maakt weer echte kalkoengeluiden en zoekt ook contact met mensen en dieren om zich heen. Ze begint haar vleugels weer voorzichtig te gebruiken als ze het hok in wil en gisteravond zat ze zelfs bovenop haar hok! Een aantal veren beginnen weer aan te groeien, nog niet allemaal, maar het begin is er. Ze wordt steeds een beetje sterker. Daarom geven we haar ook beetje bij beetje meer buitenren. Zo kan ze rustig aan haar oude leventje in een grote ren wennen. We hopen dat ze er voor de zomer weer bovenop is.
En dan hebben we tenslotte nog de varkens. Die zijn flink gegroeid. Ze zijn nu alweer 6 maanden oud en raken hun biggen uiterlijk steeds meer kwijt. Ze zijn klaar met de dringende projecten die we voor ze hadden. Dat is maar goed ook, want met dit mooie weer liggen ze het allerliefst tegen elkaar aan in de zon te luieren. Alsof ze als een rijtje dominostenen omgevallen zijn. Malle beesten!
Over het hele erf is het voorjaar voelbaar. Alles bruist momenteel van al het nieuwe leven. Planten die de grond uitschieten. Het frisse groen van de nieuwe bladeren. De mussen zijn hun nesten aan het herstellen voor de tweede leg. De gekraagde roodstaart probeert zijn spiegelbeeld in het raam weer uit te dagen. De achterdeur kunnen we gelukkig weer laten openstaan. Afgelopen week vloog er namelijk meerdere keren een boerenzwaluw door de openstaande deur de gang in en uit. Knap hoe zo’n vogel zich kan draaien in zo’n smalle ruimte! We hebben toch maar zoveel mogelijk de deur dichtgehouden. Nu hebben ze dan eindelijk een goede nestruimte gevonden, niet in ons huis, gelukkig. We hebben nog niet kunnen ontdekken waar dan wel. Misschien wel in onze kapschuur. Als dat zo is vinden het bewijs snel genoeg.
Ik ga maar alvast een groot stuk zeil opzoeken, denk ik…
Vier Seizoenen Westerwolde 