Vier Seizoenen Westerwolde
Bewust en vrij leven
Wat er in een maand is gebeurd – dieren update
Wat gaat de tijd snel en wat kan er veel gebeuren in een maand tijd!
Zo hadden we vorige maand nog een zielige kalkoen die herstellend was van de aanval door een vos. Een paar dagen later begon ze weer met leggen en voor we het goed en wel door hadden was ze weer broeds!
Help, en nu? Ze heeft niet eens donsveren. 
We hebben eerst geprobeerd haar uit haar broedsheid te breken, maar dat lukte niet echt. Zodra ze een ei gelegd had, bleef ze erop zitten en blies naar alles en iedereen die te dicht in de buurt kwam.
Daarom hebben we toch maar besloten om haar vier bevruchte eieren te geven met de gedachte: ‘Hopelijk weet ze wat ze doet’. Mochten er over drie weken geen kuikens zijn dan halen we de eieren weg. Zijn er wel kuikens dan hebben we geluk. Zelf verwachten we dat er geen kuikens uitlopen. We gaan het zien. Gelukkig zit ze dit keer in een afsluitbaar hok. Veilig weggestopt voor vossen en andere hongerige dieren.
De oudste en middelste kippentomen zijn verenigd, nadat we drie hanen geslacht hadden. Dikkie, de oude haan, stond al een tijdje op de nominatie om vervangen te worden. Hij viel de kinderen aan als ze te dicht in de buurt kwamen en ook Berend en ik moesten het af en toe ontgelden. Toch konden we met zijn allen de laatste tijd meer sympathie voor hem opbrengen dan eerder.
Dat komt door Coor, de patrijs leghornhaan. Die viel een van de kinderen op een dag ook aan. Hevig verontwaardigd waren ze! Ze hadden hem zoveel liefde en aandacht gegeven en dan dit!? Verraad!
Tja, de aard van een beestje kun je niet veranderen. Nou was dit wel een beestje met een bijzonder lelijke aard, want zelfs de andere kippen durfden niet bij hem in de buurt te komen. Coor regeerde op basis van onderdrukking en geweld. Hij eiste al het voer voor zichzelf op en degene waarvan hij zag dat die bij ‘zijn’ voer zat, werd een veer uitgetrokken net waar hij hem het eerst te pakken kon krijgen.
Een rotbeest dus, die ook vervangen is. Nu hebben we nog twee Marans hanen over. Bij de laatste lichting kuikens zitten ook nog een aantal haantjes. Daar willen we ook nog één of twee van houden.
Nu de beide oudste tomen verenigd zijn, is de chickenkuub vrijgekomen. Die is grondig ontsmet, waarna de jongste kuikens er zijn ingetrokken. Nu staan alle kippen gelukkig buiten op gras, zoals het hoort.
En de varkens? Die genieten van hun rust. Een groot gedeelte van de dag luieren ze in hun hok of in hun modderpoel. Eén van de zeugen is haar oormerk kwijtgeraakt in een gevecht met de omheining en loopt nu rond met een gat in haar oor. In plaats van stil te blijven staan, zodat ik haar los kon maken, bleef ze net zo lang trekken tot het oormerk eruit plopte. Daarna ging ze rustig eten. Volgens mij had ik meer last van de situatie dan zij. Nou ja, hebben we tenminste één varken zonder lelijke oorbel.
De rust komt weer terug op het erf. Tijd voor de zomer!
Vier Seizoenen Westerwolde 