Vier Seizoenen Westerwolde
Bewust en vrij leven
Over rust, structuur en overzicht
Rust! Heerlijk.
De tuin vraagt nog maar weinig onderhoud.
Alle vorstgevoelige vruchten zijn geoogst en veiliggesteld.
Alle kippen staan bij elkaar in één toom.
We hebben twee kalkoenhanen verkocht. Geen haantjesgedrag onderling meer. De overgebleven haan en twee hennen staan in het weiland in het nieuwe hok dat Berend bouwde. Of hok… misschien is het meer een kooi.
Kalkoenen houden niet van dichte ruimtes, maar overnachten het liefst in een boom of iets dergelijks. Dat hebben we bij het vorige hok ook gemerkt, terwijl we die al vrij open hadden gebouwd. Iedere avond moesten we ze van het hok jagen en in het hok dwingen.
Daar hebben we met dit hok geen last meer van. Tegen de tijd dat het gaat schemeren, gaan ze er uit zichzelf in en hoeven wij alleen het hok af te sluiten. Ook dit hok heeft een bodem van gaas, zodat hun uitwerpselen gemakkelijker op de grond onder het hok kunnen vallen. Meestal werkt dit prima, maar af en toe moeten we er toch met een schep bij.
Over het algemeen hebben we er echter weinig werk aan. Gelukkig maar, want ik kan wel leukere dingen bedenken om mijn tijd aan te besteden dan aan poep scheppen. Ook dit hok staat op wielen, zodat we het hok met vogels en al eenvoudig kunnen verplaatsen door het grasland.
Ik ben wel heel blij dat we onze kippen en kalkoenen (nog) niet hoeven op te hokken in verband met de vogelgriep die rondgaat. Als je dieren zoveel buitenruimte, met de bijbehorende insecten en groensoorten, gewend zijn, is het extra moeilijk om ze te moeten ophokken. Naar ons idee is dat niet erg bevorderlijk voor hun gezondheid. Gelukkig hebben we nog geen dode vogels in onze omgeving gevonden. Dat maakt de keuze om ze niet op te hokken natuurlijk een stuk gemakkelijker!
Maar wat, denk ik, het allermeeste rust geeft, is dat het huis weer op orde is en daarmee mijn hoofd ook! Afgelopen voorjaar en zomer is er zoveel tijd gegaan naar diverse projecten om het huis, dat de ‘inhuizige zaken’ daar flink onder geleden hebben. Daarom heb ik er toch maar weer een lijstjes-app in de strijd gegooid. Zo’n app gebruikte ik al jaren, maar begin mei ging mijn app uit de lucht en werd ik verzocht over te stappen naar Microsoft to do. Die app stond me echter niet aan en ik bedacht me dat ik ook heus wel zonder kon. Dat had ik per slot van rekening het grootste deel van mijn leven al gedaan, toch?
Tja, blijkt dat een lijstjes-app toch wel heel veel meerwaarde heeft voor mij. Alles wat in mijn hoofd opkomt aan ideeën of dingen die ik moet doen, dump ik in mijn telefoon met daaraan een actie gekoppeld. Zo hoef ik er niet meer aan te denken en word ik er vanzelf weer aan herinnerd, op het tijdstip dat het nodig is. Zo kan ik weer bewust genieten van mijn vrije tijd zonder me schuldig te voelen over dingen die ik eigenlijk zou moeten doen. Die staan namelijk al ingepland voor een later tijdstip of dag.
En dat komt vooral mijn creativiteit ten goed, merk ik. Ik ben weer aan het naaien (zowel verstelwerk als nieuwe projecten), ik heb het broodbakken weer opgepakt, nieuwe gerechten worden uitgeprobeerd, nieuwe ideeën voor de tuin borrelen naar boven, voor workshops, er is meer ruimte voor spontane acties, noem maar op! Kom maar op met die winter!
Structuur en orde geeft rust en overzicht. Na 38 jaar moet ik toch toegeven dat die dingen heel waardevol zijn. Tja, soms heb ik even wat tijd nodig om tot inzicht te komen…
Vier Seizoenen Westerwolde 