Bewust en vrij leven
Nu de temperaturen stijgen en de zon zich weer vaker laat zien, krijg ik ontzettend zin in salades. Alleen is het nog te vroeg voor kropsla uit de volle grond. Wel heb ik veldsla in de tuin staan. Niet zo verwonderlijk dus dat ik veldsla uitroep tot seizoensgroente van de maand maart!
Over de winterhardheid van veldsla lees ik verschillende dingen. Sommigen zeggen dat het niet meer dan vijf graden vorst kan verdragen. Anderen beweren echter dat ook -15 graden Celcius niet het einde van de plant betekent.
Zelf ben ik geneigd het laatste te geloven. Met de strenge vorst van afgelopen winter zijn er namelijk geen veldslaplantjes doodgegaan. Nou waren ze natuurlijk wel beschermd door een dikke laag sneeuw, maar als ik ze vergelijk met andere slasoorten en snijbiet hebben ze het er aardig beter vanaf gebracht.
Ik ben in ieder geval blij dat ik nog steeds beschikking heb over een sla soort. En ook nog eens een hele lekkere! De smaak heeft iets nootachtigs en is daardoor heerlijk in een salade met balsamico-azijn. Of in een stamppot met aardappels, paprika, champignons en kaas. Je zou het ook gestoofd kunnen eten, maar dat heb ik zelf nog niet geprobeerd.
Veldsla groeit in het wild op open, vochtige en voedselrijke grond. Je kunt het natuurlijk ook zelf zaaien. Dat gebeurt van juli tot september en twee maanden daarna kunnen de eerste blaadjes al geoogst worden. Als het blad voorzichtig afgesneden wordt en de rest van de plant blijft staan, groeit er (zolang de temperaturen niet te laag zijn) weer nieuw blad aan. Zo kun je de hele winter blijven oogsten. In april/ mei gaan de plantjes bloeien en is het gedaan met de oogst, maar dan zijn er ook weer andere slasoorten beschikbaar.
Qua voedingswaarde is veldsla ook interessant. Zo bevat het relatief veel ijzer, calcium, vitamine A, vitamine K, vitamine C, foliumzuur, carotenen, omega-3 vetzuren en vezels. Stoffen waar je lichaam wel behoefte aan heeft in de winter.
Opnieuw een groente die het verdient meer aandacht te krijgen!