Slakken enzo…

En toen was het alweer november!

De tuin is in herfststand. Door het uitblijven van echte nachtvorst kunnen we wel nog genieten van een aantal zomergroenten zoals courgette en bonen. De hoeveelheid werk in de tuin is gelukkig een stuk kleiner. Langzamerhand ruimen we de planten die de winter niet zullen overleven, op. Zo rollen we kalmpjes aan de winterrust in.

Daar ben ik trouwens ook wel aan toe, want wat is het een heftig jaar geweest, zowel privé als bedrijfsmatig.

Wat betreft de tuin waren de gevolgen van de grote hoeveelheid regen vooral een probleem. Zo verteerden de houtsnippers op de paden sneller door de vochtige omstandigheden, waardoor de grond rondom de paden verzuurde en de planten die daar groeiden minder sterk waren.

Wie wel blij werden van de vele regen waren de slakken. Hele bendes kropen door de tuin en dat in combinatie met de zuurdere grond was een recept voor problemen. Als je sterke gezonde planten hebt, vormen slakken eigenlijk geen probleem. Dit jaar helaas wel…

Eerst heb ik biervallen geprobeerd. Daar heb ik in het verleden redelijke resultaten behaald. Dit jaar echter niet. Er kroop geen enkele slak in! Toen ik een wel een dode pad in een van de vallen vond, was het klaar en heb ik alle vallen weer uitgegraven.

Er bleef dus niets anders over(slakkenkorrels zijn voor mij een absolute no-go vanwege bodemleven en andere dieren op ons erf) dan iedere avond de tuin door te gaan op slakkenjacht. Met een snoeischaar…

Degenen die het lot van slakken aan het hart gaat, kunnen het volgende stukje misschien beter overslaan, want het kan misschien wat luguber overkomen. Toch wil ik het jullie niet onthouden, omdat het jullie misschien kan helpen in de toekomst.

Wat ik deed was de slakken, naaktslakken om precies te zijn, doorknippen zodat ze zo snel mogelijk door waren. Vervolgens liet ik ze gewoon tussen de planten liggen. Het is me namelijk opgevallen dat naaktslakken liever dode soortgenoten eten dan planten. Door de dode slakken tussen de planten te laten liggen, werden de planten ontzien en waren overgebleven slakken gemakkelijker te vinden. Tja…

Hoewel het effectief was, vond ik het geen leuk werk. Gelukkig hoefde ik dat na augustus niet meer te doen. Toen kwamen onze loopeenden. Vijf woerden om precies te zijn. En wat een leuke vogels zijn dat! De enige dieren die zonder schade vrij in de tuin kunnen lopen. Daarnaast zijn ze zo honkvast. De kans dat ze op de weg komen is daarom erg klein.

loopeenden

Ze zijn zo gek op slakken en andere beestjes dat ze ’s ochtends hun voer voorbij rennen en eerst met zijn vijven op jacht gaan tussen de frambozen. Hoewel ze eigenlijk niet in de tuin zelf komen, is de slakkenpopulatie aanzienlijk afgenomen.

Als het regent lijken ze helemaal niet te houden. Terwijl alle dieren troosteloos bij elkaar in hun hok zitten, gaan de eenden elke plas bij langs om erin te spetteren, hoewel ze een grote bak met water hebben om te zwemmen en te poetsen. Ik moet er iedere keer weer om lachen.

En zo maak je van een probleem een oplossing. We hadden geen slakkenprobleem, we hadden een eendentekort. Weer een waardevolle uitbreiding van ons ecologisch systeem.

Dag anoniem vlees!

Vorig weekend was het dan toch echt zover. Onze borg (gecastreerd mannelijk varken) ging naar de slager. Ik heb een tijdje getwijfeld of ik het er hier over zou hebben, maar aangezien het een belangrijk gevolg is van onze keus om bewust te leven, wil ik het toch behandelen. Heb je geen zin om over dit onderwerp te lezen, voel je vrij om dit bericht te negeren. Lees Meer

Seizoensgroente: Prei

April is de maand van de ‘hungry gap’. Een term die stamt uit de tijd dat mensen voor hun voedsel volledig afhankelijk waren van wat er op dat moment in de tuin of in het wild groeide of van wat er bewaard was. April was de maand dat er weinig verse gewassen over waren in de moestuin. Terwijl de nieuwe gewassen nog niet oogstklaar waren. Ook de opgeslagen voorraden begonnen flink te slinken. In mei begon de tuin weer verse groenten te produceren. Vandaar dat april als de ‘hungry gap’ werd betiteld.

Gelukkig hebben we tegenwoordig vriezers en koelcellen waardoor we het gat zonder problemen kunnen overbruggen. In de moestuin is echter niet veel veranderd door de jaren heen. In april staan er nog wel wat gewassen in de tuin, maar die beginnen nu zo’n beetje allemaal in bloei te schieten en daar worden ze over het algemeen niet lekkerder door.

De enige die er (nog) geen last van lijkt te hebben is prei. Lees Meer

Kuikens – omdat ze nooit vervelen

Tijdens het afgelopen Paasweekend zijn de kuikens in de broedmachine uitgelopen. Helaas viel het resultaat flink tegen. Er liepen maar 7 van de 24 uit. Vier van die zeven waren ook nog eens van eigen eieren. Van de twintig Poule de Bresse eieren zijn dus maar drie kuikens uitgelopen! Wat de precieze reden hiervan is, weet ik niet. Het feit dat onze eigen eieren wel allemaal uitgekomen zijn, doet mij vermoeden dat de Bresse eieren die we hadden gekocht van een zwakke lijn waren. Nou ja, volgende keer hopelijk een beter resultaat.

Het tegenvallend aantal kuikens neemt niet weg dat we met zijn allen weer genieten van kuikens in de kamer. Lees Meer

Seizoensgroente: Veldsla

Nu de temperaturen stijgen en de zon zich weer vaker laat zien, krijg ik ontzettend zin in salades. Alleen is het nog te vroeg voor kropsla uit de volle grond. Wel heb ik veldsla in de tuin staan. Niet zo verwonderlijk dus dat ik veldsla uitroep tot seizoensgroente van de maand maart! Lees Meer

Daar gaan we weer!

Langzaam, maar zeker, kruipt het voorjaar ons erf op.

De krokussen zijn bijna uitgebloeid, maar de narcissen en hyacinten hebben het al van hen overgenomen. De blauwe druifjes en tulpen doen hun best om het stokje weer van de narcissen over te nemen en zich straks van hun mooiste kant te laten zien. Lees Meer

Seizoensgroente: Winterpostelein

Officieel te laat, ik weet het. Dit is eigenlijk de bijdrage voor februari. Het weer was de afgelopen weken echter zo heerlijk, dat ik volop in de tuin bezig ben geweest. Het schrijven is er bij ingeschoten, omdat ik mijn tijd maar een keer kan gebruiken, dus moest ik keuzes maken. Toch wil ik jullie de seizoensgroente van februari niet onthouden, want wat ben ik onder de indruk van dit plantje! Lees Meer

erfdieren en de seizoenen

Met mijn gezicht in de zon zat ik te genieten van de witte tuin. Ik was op het idee gebracht door de kippen die heerlijk lagen te zonnebaden op het stro dat wij voor hen over de sneeuw hadden gestrooid. Toen ik hen zo zag, besefte ik pas hoe heerlijk warm de zon al scheen! Dus, nadat ik de varkens ook van vers, niet bevroren, water had voorzien, ben ik op mijn bankje (lees: twee stapels stenen met een plank erover) in het strohok gaan zitten. Lees Meer

Ons houtgestookt Rayburn fornuis – bevalt het nog?

Alweer bijna twee jaar verwarmen, koken en bakken we uitsluitend op hout. Toen ik eind december de nieuwe kalender aan het invullen was, kwam ik in de oude kalender de notitie ‘gasaansluiting verwijderen’ tegen. Dat was half januari 2020, alweer een jaar geleden dus. Ik weet niet eens of ik dat hier verteld heb. Het wordt in ieder geval wel eens tijd een update te geven over onze ervaringen met ons houtgestookte fornuis tot nu toe (zonder terug te kunnen vallen op gas of elektriciteit).

Waarom we gekozen hebben voor een houtgestookt fornuis kun je hier lezen. Een beschrijving van het systeem (fornuis, boiler, zonnecollector) vind je hier , hier, hier en hier.

Maar is het ook een systeem waar we mee verder willen? Lees Meer

Seizoensgroente: Boerenkool

Wij zijn helemaal van het  leven met de seizoenen mee. We hebben ons bedrijf dan ook niet voor niets de naam Vier Seizoenen Westerwolde meegegeven.

Eten met de seizoenen is daar natuurlijk een wezenlijk onderdeel van. Groente en fruit dat ‘in het seizoen’ is, bevat de hoogste concentraties voedingsstoffen. Simpelweg omdat ze dan het verst zijn. Ze hoeven niet de halve wereld over gestuurd te worden of maanden in een koeling opgeslagen te worden. Dat scheelt ook nog eens aardig wat energie in voedselkilometers en elektriciteit.

Door de hoge concentratie voedingsstoffen hebben groentes in hun seizoen ook vaak meer smaak. De voedingstoffen zijn namelijk grotendeels degenen die de smaak bepalen.

En als die groentes dan ook nog eens zelfgeteeld en geoogst zijn…

Helaas is het in de supermarkt niet altijd goed te zien welke groentes op dat moment in het seizoen zijn. Daarom heb ik het plan opgevat om iedere maand een groente in de spotlights te zetten. Een groente die op dat moment op z’n best is. En we beginnen deze keer met een echte winterheld, hoe kan het ook anders, BOERENKOOL! Lees Meer