Herfst betekent bij ons MODDER.
Modder in de tuin, modder aan de schoenen en dus modder in huis. Met drie kinderen en een hond die zich totaal niet druk maken over een vieze vloer, weet je dat een schone vloer iets is waar je hooguit drie uur van kunt genieten, ’s avonds, als de kinderen op bed liggen en de hond opgekruld voor de kachel ligt om daar alleen nog maar weg te komen voor de late ronde. En ik moet toegeven dat ik er bij vlagen nog altijd moeite mee heb.

Natuurlijk heb ik door de jaren wel geleerd dat er belangrijker dingen zijn dan een schone vloer, maar toch zit er af en toe zo’n vervelend stemmetje in m’n hoofd dat vindt dat ik beter mijn best moet doen. Dan krijg ik de neiging de kinderen binnen te houden, zodat de modder buiten blijft.

Afgelopen week kwam ik echter een stuk tegen waarin stond hoe belangrijk het is voor kinderen om buiten te spelen. En dan niet alleen om buiten te spelen, maar vooral buiten spelen op natuurlijke, onverharde plekken. Plekken met kans op modder dus.

Zo blijkt dat kinderen buiten intensiever bewegen dan binnen.
Een natuurlijke speelplek stimuleert de fantasie, creativiteit en de motorische ontwikkeling.
Kinderen die opgroeien in een groene omgeving hebben over het algemeen meer zelfvertrouwen en minder last van stress.

Toch wel dingen die ik belangrijk vind voor onze kinderen. Tja, dan is de keuze natuurlijk weer wat eenvoudiger. Dan mag ik bijna trots zijn op mijn vieze vloer! Hoort bij de opvoeding. Work in progress!

Dus als dat vervelende stemmetje nog eens terugkomt, heb ik nu een aantal argumenten om hem het zwijgen op te leggen. ’s Avonds geniet ik dan wel weer van mijn schone vloer.